ՆՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

Սևանի «Դրախտ քեզ համար» հանգստյան տունն այս տարի իր հյուրընկալ դռներն էր բացել «Նոր սերունդ» եկեղեցու առջև:

Եկեղեցու մոտ 70 հավատացյալները դեռ երկար կհիշեն իրենց հնգօրյա հանգիստը Սևանի ափին:

«Նման օծված ու հագեցված հանգիստ դեռ չէր եղել»,- միաբերան պնդում են նրանք, ովքեր նախկինում հաճախ են մասնակցել եկեղեցու ամառային ճամբարներին: 

Առավոտյան մարզանքից մինչև երեկոյան միջոցառումներն անցնում էին մեծ խանդավառությամբ, Աստծո օրհնությամբ ու նոր լիցք էին հաղորդում բոլոր հանգստացողներին:

Ծառայություններ լինում էին օրը երկու անգամ: Առավոտյան ծառայությունները անց էին կացնում եկեղեցու ավագ ծառայողները:

Երեկոյան ծառայություններին իր հովվական խոսքն էր ասում եկեղեցու հովիվ Տիգրան Թադևոսյանը: Բոլոր ծառայությունները նվիրված էին կամ ինչ որ կերպ առնչվում էին ճամբարի նշանաբանին՝ «Ապագան մեր մեծ է»:

Բոլոր հանգստացողները բաժանվել էին երկու թիմի՝ «կարմիր» և «կապույտ»: 

Ցերեկը կազմակերպվում էին խաղեր, մրցույթներ՝ սպորտային... 

... կամ ինտելեկտուալ:

Երեկոյան լինում էին կինոդիտումներ, քննարկումներ աստվածաշնչային թեմաներով: Վերջին երեկոյան բոլորը հավաքվեցին ավանդական դարձած խարույկի շուրջը:

Երկրպագությունն ու փառաբանությունը ուղեկցում էին բոլոր միջոցառումներին: Բոլոր ճամբարականներին միավորում էր Աստծո անսահման Սերն ու միաբանությունը:

Հովիվ Տիգրանը ճամբարը բնութագրեց որպես ախույժ, ուրախ, բայց միևնույն ժամանակ՝ հեզ ու խոնարհ, նշելով, որ հեզ՝ չի նշանակում խեղճ:

Վկայում է Մոսկվայից ժամանած Հովհաննեսը. «Ես պատկերացնում էի, որ լավ է լինելու, բայց չէի պատկերացնում, որ ասյքա՜ն լավ է լինելու»:

Այն հարցին, թե մյուս տարի նույնպե՞ս կմասնակցի ճամբարին, Հովհաննեսը տվեց կարճ պատասխան. «Ամեն տարի»:

Ճամբարականները վերադարձից հետո երկար ժամանակ միմյանց հետ զրուցում էին ճամբարում առաջացած արտահայտություններով ու կատակներով, որոնք բացարձակ հասկանալի չէին ճամբարին չմասնակցածներին:

Բոլորը լցված էին մի համոզումով, որ ճամբարի նշանաբանը լիովին համապատասխանում է իրականությանը՝  «Ապագան մեր մեծ է»:

Սեփական լրատվություն