Խոսի՛ր Աստծո նման
«Ով որ սարին ասի՝ վե՛ր կաց և ծո՛վն ընկիր, և իր սրտում չերկմտի, բայց հավատա, թե ինչ որ ասում է, կլինի նրան, կլինի, ինչ որ ասում է»: Մարկոսի 11. 23
Հիսուսը չասաց. «Ով որ Աստծուն դիմի այս սարի համար ...»: Նա ասաց, որ մենք պետք է այդ սարին կոնկրետ ասենք ցանկալի վերջնական արդյունքը:
Աշխարհի տեսանկյունից դա կարող է հիմարություն թվալ: Բայց Կորնթացիների առաջին թղթի
1. 27-ը բացատրում է, որ Աստված այս աշխարհի հիմարներին ընտրեց իմաստուններին
ամաչեցնելու համար: Աշխարհի համար միշտ էլ հիմարություն կթվա, երբ քրիստոնյան ասի,
որ այն, ինչ Աստված խոստացել է, իրականություն է, հատկապես, երբ այդ խոստումները
կարծես հակասում են մեզ շրջապատող բնականոն երևույթներին: Սակայն եթե դու ցանկանում
ես թշնամուն պարտված պահել, ուրեմն ավելի լավ է հենց նման զրույցներ ունենաս:
Աստվածաշունչն ասում է, որ Աստված Ինքը նման կերպ Է խոսում: Հռոմեացիների 4. 17-ում
ասվում է. «[Նա] չլինող բաները լինողի պես Է կանչում»: Աստված չի սպասում, որ
իրավիճակները իրենց տեղն ընկնեն, ու հետո նոր խոսի: Այլ խոսում է և դրա պատճառով
այնպես է անում, որ իրավիճակներն իրենց տեղն ընկնեն: Դու էլ կարող ես նույնը անել,
եթե խոսքերդ համաձայնեցնես Նրա հետ և հավատքով բարձրաձայն ասես դրանք քո շուրթերով:
Գուցե հարցնես. «Իսկ եթե հանկարծ ոչինչ չստացվի՞», «Իսկ եթե իրավիճակներն անմիջապես
չփոխվե՞ն»: Երբ Մարկոսի 11. 14-ում Հիսուսը խոսեց թզի ծառին, Նա ետ չդարձավ, որ
տեսնի, թե ինչ կատարվեց այդ ծառի հետ: Ո՛չ, մեկ անգամ խոսելով Նա դա արդեն արված
համարեց:
Հետևի՛ր Նրա օրինակին: Թող քո հավատքը խոսի: Համաձայնվի՛ր Աստծո Խոսքի հետ:
